Wieś Leśniówka w liczbach (mapy, GUS, atrakcje, kod pocztowy, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki)
Wieś Leśniówka - Podstawowe informacje
Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
Wieś Leśniówka to wieś leżąca w gminie Mniów. Należy do województwa świętokrzyskiego, powiatu kieleckiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 1998 roku liczba ludności we wsi Leśniówka to 130 z czego 48,5% mieszkańców stanowią kobiety, a 51,5% ludności to mężczyżni. Miejscowość zamieszkuje 1,4% mieszkańców gminy. Identyfikator miejscowości Leśniówka w systemie SIMC to 0253190, a współrzędne GPS wsi Leśniówka to (20.393889, 51.014167).
Wieś Leśniówka - Dane demograficzne(liczba ludności, płeć mieszkańców)
Demografia w pigułce (Źródło: GUS, NSP 1998)
Wieś Leśniówka ma 130 mieszkańców, z czego 48,5% stanowią kobiety, a 51,5% mężczyźni. Współczynnik feminizacji we wsi wynosi 94 i jest znacznie mniejszy od współczynnika feminizacji dla województwa świętokrzyskiego oraz znacznie mniejszy od współczynnika dla całej Polski.
Dostępność danych demograficznych jest mocno ograniczona dla miejscowości statystycznych. Na poziomie gminy dostępnych jest znacznie więcej wskaźników m.in. aktualny wiek i stan cywilny mieszkańców, liczba małżeństw i rozwodów, przyrost naturalny, migracja ludności oraz prognozowana populacja. Zainteresowanych wspomnianymi obszarami zachęcamy do do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie gminy Mniów.
Wykres - Populacja we wsi Leśniówka na przestrzeni lat, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS) Wykres - Odsetek kobiet we wsi Leśniówka na przestrzeni lat, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS) Wykres - Odsetek mężczyzn we wsi Leśniówka na przestrzeni lat, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)
Wieś Leśniówka - Zabytki i atrakcje(atrakcje, formy ochrony przyrody)
Formy ochrony przyrody we wsi Leśniówka (Źródło: CRFOP, 30.VI.2017)
Według danych Centralnego Rejestru From Ochrony Przyrody (CRFOP) z dnia 30.06.2017 na obszarze wsi Leśniówka znajdują się 3 formy ochrony przyrody . Poniżej zamieszczona jest pełna lista obiektów wraz z ich typem i podstawowymi informacjami. Dostępna jest również interaktywna wyszukiwarka form ochrony przyrody jak również filtry do ukrywania/wyświetlania obiektów z określonych kategorii. Zarówno wyszukiwarka jak i filtry mają wpływ na obiekty prezentowane na liście oraz na interaktywnej mapie form ochrony przyrody.
Pokaż/ukryj obiekty w oparciu o kategorię:
Interaktywna mapa form ochrony przyrody we wsi Leśniówka
Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
Konecko-Łopuszniański - obszar chronionego krajobrazuOpis: Charakterystycznymi cechami urozmaiconej pagórkowatej rzeźby są szerokie kopulaste pagóry garby i stoliwa-rozwinięte na wychodniach piaskowców i piaskowcowo-mułowcowo-ilastych skał wieku dolnojurajskiego (lias) a w części wsch. i płd. obszaru także wieku dolnotriasowego (ret). Z kompleksami tych skał związane było historyczne już dziś kopalnictwo syderytowo-lionitowych rud żelaza i przemysł metalurgiczny a współcześnie ważne gospodarczo zbiorniki podziemnych wód pitnych (Konecki i Zagnańsk) zaszeregowane do karegorii chronionych Głównych Zbiorników Wód Podziemnych (GZWP). Zarówno zbocza wzniesień jak i rozdzielające je doliny rzeczne i obniżenia wypełnione są piaszczysto-gliniastymi lodowcowymi i wodno-lodowcowymi osadami czwartorzędowymi. W dolinach rzek występują holoceńskie namuły i mady a często także torfowiska. Obszary te stanowią ważny regionalny wododziałowy węzeł hydrograficzny gdzie biorą początek liczne rzeki zasilane przez często wystepujące tu źródła młaki i wysieki. Położone są tutaj źródła prawobrzegowych dopływów Pilicy:Czarnej Koneckiej Czarnej Włoszczowskiej Nowej Czarnej Czarnej Taraski i Drzewiczki a także stąd wypływają Radomka Kamienna oraz Łośna-lewobrzeżny dopływ Białej Nidy. Na podłożu kwaśnych skał krzemionkowych wykształciły się zwarte kompleksy leśne (Lasy Koneckie Lasy Radoszyckie) oraz mozaikowe krajobrazy leśno-łąkowe i polne. Są to w większości zbiorowiska roślinne prawidłowo wykształcone o charakterze naturalnym odznaczające się wielogatunkowymi drzewostanami w których dominują jodła i sosna z domieszką dębu świerka buka i graba. W pół. i płd.-wsch. części OChK przeważają kwaśne i mineralne siedliska borowe które w zależności od poziomu wód gruntowych porośnięte są przez bory mieszane z jodłą świeże bory sosnowe wilgotne bory sosnowe zbiorowiska mszystego jodłowego i boru bagiennego rozwijające się na terenach płaskich i w zagłębieniach terenu. W płd. części OChK kompleksy leśne o podobnym składzie fitocenotycznym są znacznie bardziej rozczłonkowane i tworza mozaikę ze zbiorowiskami nieleśnymi zwłaszcza łąkami torfowiskami wysokimi i wrzosowiskami. Konecko-Łopuszański OChK jest w skali województwa Kieleckiego szczególnie bogaty w fałnę. Wysoka jest zarówno liczebność populacji zwierząt łownych (łosia jelenia dzika sarny cietrzewia) jak również liczne miejsca lęgowe i ostoje ptactwa w tym takich gatunków rzadkich jak bocian czarny łabądź niemy. Zabytki kultury materialnej związane są na tym obszarze głównie z tradycjami Staropolskiego Okręgu Przemysłowego i obejmują pozostałości licznych w XIX wieku i do tej pory XX wieku kopaliny rudy żelaza a nad rzekami nieliczne już zabytki urządzeń hydrotechnicznych i budownictwa przemysłowego związanego z hutnictwem i przetwórstwem żelaza., Data ustanowienia: 1995-11-21, Opis granicy: Opis granic Konecko-Łopuszniańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XXXV/616/13 Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dnia 23 września 2013 r. dotycząca wyznaczenia Konecko-Łopuszniańskiego obszaru Chronionego Krajobrazu) K-ŁOChK położony jest w północno-zachodniej części województwa świętokrzyskiego. Północna granica K-ŁOChK biegnie od doliny rz. Czarna Maleniecka na wschód wzdłuż granicy województw świętokrzyskiego i łódzkiego z którą pokrywają się północne granice obrębów: Kołoniec Machory Maleniec oraz Koliszowy gm. Ruda Maleniecka. Od punktu styku granicy województwa z granicami gmin Końskie i Ruda Maleniecka granica skręca w kierunku południowo - wschodnim biegnąc wzdłuż granicy gmin Ruda Maleniecka i Końskie wzdłuż rzeki Wąglanki zgodnie z północnymi granicami obrębów Stary Dziebałtów i Brody. W okolicach Zaborcza dochodzi do granicy m. Końskie wzdłuż której omijając je od południa biegnie do najdalej na wschód wysuniętej części miasta o nazwie Stary Młyn skąd zmieniając kierunek na północno - wschodni pokrywa się z zachodnią i północną granicą obrębu Koczwara a następnie zgodnie z północną granicą obrębu Stara Kuźnica i zachodnią granicą obrębu Baczyna. Tutaj po przecięciu drogi Baczyna - Rogówek dochodzi do granicy województw świętokrzyskiego i mazowieckiego i biegnie tą granica generalnie na wschód aż do granicy m. Skarżysko - Kamienna wzdłuż której skręca na południe odchodząc od granicy województw. Biegnąc wzdłuż wschodnich granic obrębów Zagórze i Brzeście granica K-ŁOChK osiąga dolinę Kamiennej w okolicach Wołowa. Tutaj skręca w kierunku zachodnim i biegnie wzdłuż południowych granic obrębów Brzeście Zagórze Ubyszów Gostków Górki i Płaczków. Następnie granica biegnie zgodnie z południową granicą gminy Stąporków do przysiółka Opcinek i dalej w kierunku zachodnim wzdłuż południowej granicy obrębów: Odrowąż Świerczów Włochów Gosań i Duraczów południowej i wschodniej granicy obrębu Modrzewina wschodniej granicy obrębów Kamienna Wola i Adamek wschodniej i południowej granicy obrębu Baran fragmentu południowej granicy obrębu Zaborowice południowej granicy obrębów Przełom Zachybie Salata Straszów i Pałęgi aż do Wólki Kłuckiej gdzie osiąga granicę gmin Mniów i Łopuszno. Stąd granica skręca na południe i biegnie zgodnie ze wschodnią granicą gminy Łopuszno aż do północnej granicy obrębu Korczyn w gm. Strawczyn fragmentem której wzdłuż Łososiny oraz północną granicą obrębu Małogoskie skręca na wschód a następnie ostro na południe wzdłuż wschodnich granic obrębów: Małogoskie Łosień i Łubno. Dalej biegnie południową granicą obrębu Łosienek wschodnią południową i zachodnią granicą obrębu Lesica (gdzie osiąga granicę gmin Piekoszów i Łopuszno) fragmentem południowej granicy obrębu: Ruda Zajączkowska do przecięcia się z rzeką Wierna Rzeka (Łososiną) którą blisko 40 m. w dół znów do przecięcia się z południową granicą obrębu Ruda Zajączkowska dalej południowymi granicami obrębów: Ruda Zajączkowska Gnieździska w gm. Łopuszno do granicy z gminą Małogoszcz i dalej wzdłuż linii kolejowej do mostka na prawym bezimiennym dopływie rz. Wiernej Rzeki (Łososiny) gdzie zmienia kierunek na południowy biegnąc w stronę Małogoszcza i kontynuuje się wzdłuż linii kolejowej do Zakrucza. Stąd granica biegnie w kierunku północno-zachodnim generalnie wzdłuż południowej granicy obrębu Zakrucze przecinając obręb Skorków wzdłuż drogi lokalnej a następnie południową granicą obrębu Gnieździska wzdłuż podnóży pasma Przedborsko - Małogoskiego omijając przemysłowe tereny cementowni Małogoszcz i zakładów wydobywczo - przetwórczych w Bukowej. Granica K-ŁOChK biegnie zgodnie z zachodnimi granicami obrębów Mieczyn Jakubów ponownie Mieczyn do przecięcia się z granicą działki nr 488 obrębu Mieczyn następnie wschodnimi granicami działek numer 488 i 429 przecinając działki numer 552 i 522 następnie zachodnią granicą obrębu: Wojciechów do przecięcia się z wschodnią granicą działki numer 12 i wzdłuż tej granicy do północno - wschodniej granicy obrębu Wojciechów następnie wzdłuż niej i zachodnich granic obrębów: Wojciechów Antonielów Jasień Rudniki Mnin Słupia Olszówka Radwanów Kolonia oraz Biały Ług a następnie fragmentem południowej granicy obrębu Szkucin (gm. Ruda Maleniecka). W okolicach miejscowości Budy granica K-ŁOChK osiąga granicę gminy Fałków i biegnie dalej wzdłuż granicy tej gminy generalnie w kierunku północnym aż do doliny rz. Czarnej Malenieckiej i granicy województw świętokrzyskiego i łódzkiego gdzie zamyka się opisywany obszar. Z obrębu K-ŁOChK wyłącza się teren Stąporkowa zgodnie z administracyjnymi granicami tego miasta., Powierzchnia: 98287.0 ha
Suchedniowsko-Oblęgorski - obszar chronionego krajobrazuOpis: Suchedniowsko-Oblęgorski Obszar Chronionego Krajobrazu stanowi otulinę Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego obejmując tereny rolnicze gęsto zaludnione oraz obszary leśne. Na terenie Obszaru znajduje się rezerwat geologiczno-archeologiczny "Kręgi Kamienne". Jest on cennym stanowiskiem archeologicznym. Ochroną objęto także pojedyncze obiekty przyrody żywej i nieożywionej-20 pomników przyrody 3 użytki ekologiczne 1 stanowisko dokumentacyjne i 1 zespół przyrodniczo-krajobrazowy. Na terenie Obszaru znajdują się liczne zabytki kultury materialnej-sakralnej i świeckiej. Unikalne w skali ogólnokrajowej znaczenie naukowe kulturowe i krajoznawcze mają obiekty dawnego przemysłu i techniki Staropolskiego Okręgu Przemysłowego., Data ustanowienia: 2001-11-03, Opis granicy: Opis granic Suchedniowsko - Oblęgorskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XLIX/880/14 Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dnia 13 listopada 2014 r. w sprawie Suchedniowsko - Oblęgorskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu) Wewnętrzną granicę Suchedniowsko-Oblęgorskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu stanowi granica Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego. Przebieg zewnętrznej granicy obszaru jest następujący: od północy północną granicą administracyjną obrębu Wólka Kłucka zachodnią i północną granicą obrębu Grzymałków północną granicą obrębu Borki północno-zachodnimi granicami obrębów Węgrzynów i Mniów zachodnią granicą obrębu Serbinów zachodnią północną i wschodnią granicą obrębu Komorów północno-wschodnią granicą obrębu Krasna północną i wschodnią granicą obrębu Gustawów północno-zachodnimi granicami obrębów Kucębów i Nowy Odrowążek północnymi granicami obrębów: Odrowążek Sorbin Zbrojów Drożdżów północną i wschodnią granicą obrębu Bliżyn północno-wschodnią granicą obrębu Wojtyniów północno-wschodnią granicą obrębu Wołów do rzeki Kamiennej rzeką Kamienną do drogi krajowej nr 7 Gdańsk - Warszawa - Kraków - Chyżne tą drogą na południe do ulicy Słonecznej w Skarżysku Kamiennej i tą ulicą do granicy lasów państwowych tą granicą (oddziały 146 147 148 149 wg Leśnej Mapy Numerycznej stan na lipiec 2013 r. dla Nadleśnictwa Suchedniów) do ulicy Warszawskiej która przechodzi w ulicę Kielecką (starodroże dawnej drogi krajowej nr 7 Gdańsk - Warszawa - Kraków - Chyżne) wzdłuż tych dróg na południe do granicy administracyjnej obrębu Ostojów północną wschodnią i południową granicą obrębu Ostojów południowo-wschodnimi granicami obrębów: Łączna Gózd Występa Zachełmie Zagnańsk Jaworze południową granicą obrębu Tumlin wschodnią i południową granicą obrębu Kostomłoty Drugie południową i zachodnią granicą obrębu Chełmce południowymi granicami obrębów Strawczynek i Strawczyn południową i zachodnią granicą obrębu Ruda Strawczyńska zachodnimi granicami obrębów Kuźniaki i Wólka Kłucka do północnej granicy obrębu Wólka Kłucka., Powierzchnia: 27514.0 ha
Pomnik przyrodyOpis: Głaz narzutowy o owalnym kształcie mający wymiary: obwód - 3 60 m długość - 1 30 m szerokość - 1 10 m wysokość - 0 90 m. Głaz jest silnie zwietrzały na powierzchni zbudowany z czerwonego granitu gruboziarnistego, Data ustanowienia: 1987-10-02, Opis granicy: ok. 100 m na N od szosy Kielce-Piotrków Trybunalski ok. 2 5 km od centrum Mniowa
Wieś Leśniówka - Transport i komunikacja(drogi publiczne przechodzące przez Wieś Leśniówka i ich kategorie, przebieg dróg, linie kolejowe, stacje kolejowe, przebieg linii kolejowych)
Posiadamy również rozbudowane statystyki o zarejestrowanych pojazdach, wraz z ich typem, wiekiem oraz wieloma innymi cechami. Niestety dane te nie są dostępne dla jednostek administracyjnych mniejszych od powiatów. Zapraszamy do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie powiatu kieleckiego.
Przez Wieś Leśniówka nie przechodzi żadna droga publiczna zaliczana do kategorii wojewódzkiej lub wyższej. Poniżej znajduje się lista takich dróg w promieniu 10 km wraz z ich typem i kompletnym przebiegiem (spisem miejscowości, przez które przechodzi dana trasa).
