Wieś Lubień w liczbach (mapy, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, statystyki, zabytki, tabele, linie kolejowe, drogi publiczne)
Wieś Lubień - Podstawowe informacje
Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
Wieś Lubień to wieś leżąca w gminie Miłomłyn. Należy do województwa warmińsko-mazurskiego, powiatu ostródzkiego. Identyfikator miejscowości Lubień w systemie SIMC to 0482163, a współrzędne GPS wsi Lubień to (19.845556, 53.734444).
Wieś Lubień - Zabytki i atrakcje(atrakcje, formy ochrony przyrody)
Formy ochrony przyrody we wsi Lubień (Źródło: CRFOP, 30.VI.2017)
Według danych Centralnego Rejestru From Ochrony Przyrody (CRFOP) z dnia 30.06.2017 na obszarze wsi Lubień znajdują się 3 formy ochrony przyrody . Poniżej zamieszczona jest pełna lista obiektów wraz z ich typem i podstawowymi informacjami. Dostępna jest również interaktywna wyszukiwarka form ochrony przyrody jak również filtry do ukrywania/wyświetlania obiektów z określonych kategorii. Zarówno wyszukiwarka jak i filtry mają wpływ na obiekty prezentowane na liście oraz na interaktywnej mapie form ochrony przyrody.
Pokaż/ukryj obiekty w oparciu o kategorię:
Interaktywna mapa form ochrony przyrody we wsi Lubień
Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
Kanału Elbląskiego - obszar chronionego krajobrazuOpis: Ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów leśnych Obszaru: 1) utrzymanie ciągłości i trwałości ekosystemów leśnych; niedopuszczanie do ich nadmiernego użytkowania; 2) wspieranie procesów sukcesji naturalnej przez inicjowanie i utrwalanie naturalnego odnowienia o składzie i strukturze odpowiadającej siedlisku; tam gdzie nie są możliwe odnowienia naturalne - stosowanie do odnowień gatunków miejscowego pochodzenia przy ograniczaniu gatunków obcych rodzimej florze czy też modyfikowanych genetycznie; 3) zwiększanie udziału gatunków domieszkowych i biocenotycznych; tworzenie układów ekotonowych z tych gatunków; 4) pozostawianie drzew o charakterze pomnikowym przestojów drzew dziuplastych oraz części drzew obumarłych aż do całkowitego ich rozkładu; 5) zwiększanie istniejącego stopnia pokrycia terenów drzewostanami w szczególności na terenach porolnych tam gdzie z przyrodniczego i ekonomicznego punktu widzenia jest to możliwe; sprzyjanie tworzeniu zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno-leśnej; tworzenie i utrzymywanie leśnych korytarzy ekologicznych ze szczególnym uwzględnieniem możliwości migracji dużych ssaków; 6) utrzymywanie a w razie potrzeby podwyższanie poziomu wód gruntowych w szczególności na siedliskach wilgotnych i bagiennych tj. w borach bagiennych olsach i łęgach; budowa zbiorników małej retencji jako zbiorników wielofunkcyjnych w szczególności podwyższających różnorodność biologiczną w lasach; 7) zachowanie i utrzymywanie w stanie zbliżonym do naturalnego istniejących śródleśnych cieków mokradeł polan torfowisk wrzosowisk oraz muraw napiaskowych; niedopuszczanie do ich nadmiernego wykorzystania dla celów produkcji roślinnej lub sukcesji; 8) zwalczanie szkodników owadzich i patogenów grzybowych a także ograniczanie szkód łowieckich poprzez zastosowanie metod mechanicznych lub biologicznych; stosowanie metod chemicznego zwalczania dopuszcza się tylko przy braku innych alternatywnych metod; 9) stopniowe usuwanie gatunków obcego pochodzenia chyba że zaleca się ich stosowanie w ramach przyjętych zasad hodowli lasu; 10) ochrona stanowisk chronionych gatunków roślin zwierząt i grzybów; w przypadkach stwierdzenia obiektów i powierzchni cennych przyrodniczo (stanowiska rzadkich i chronionych roślin zwierząt grzybów oraz pozostałości naturalnych ekosystemów) wnioskowanie do właściwego organu o ich ochronę; 11) kształtowanie właściwej struktury populacji zwierząt roślin i grzybów stanowiących komponent ekosystemu leśnego; 12) opracowanie i wdrażanie programów czynnej ochrony oraz reintrodukcji i restytucji gatunków rzadkich zagrożonych; 13) wykorzystanie lasów dla celów rekreacyjno krajoznawczych i edukacyjnych w oparciu o wyznaczone szlaki turystyczne oraz istniejące i nowe ścieżki edukacyjno-przyrodnicze wyposażone w elementy infrastruktury turystycznej i edukacyjnej zharmonizowanej z otoczeniem; 14) prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej w szczególności poprzez dostosowanie liczebności populacji zwierząt łownych związanych z ekosystemami leśnymi do warunków środowiskowych. 2. Ustalenia dotyczące czynnej ochrony nieleśnych ekosystemów lądowych Obszaru: 1) przeciwdziałanie zarastaniu łąk pastwisk i torfowisk poprzez koszenie i wypas a także mechaniczne usuwanie samosiewów drzew i krzewów na terenach otwartych a w razie konieczności także karczowanie z usunięciem biomasy z pozostawieniem kęp drzew i krzewów; 2) propagowanie wśród rolników działań zmierzających do utrzymania trwałych użytków zielonych w ramach zwykłej dobrej praktyki rolniczej a także Krajowego Programu Rolno środowiskowego - zgodnie z wymogami zbiorowisk łąkowych; propagowanie dominacji gospodarstw prowadzących produkcję mieszaną w tym preferowanie hodowli bydła opartej o naturalny wypas metodą pastwiskową; zalecana jest ochrona i hodowla lokalnych starych odmian drzew i krzewów owocowych oraz ras zwierząt; promowanie agroturystyki i rolnictwa ekologicznego; 3) maksymalne ograniczanie zmiany użytków zielonych na grunty orne; niedopuszczanie do przeorywania użytków zielonych; propagowanie powrotu do użytkowania łąkowego gruntów wykorzystywanych dotychczas jako rolne wzdłuż rowów i lokalnych obniżeń terenowych; 4) preferowanie ochrony roślin metodami biologicznymi; 5) ochrona zieleni wiejskiej: zadrzewień zakrzewień parków wiejskich oraz kształtowanie zróżnicowanego krajobrazu rolniczego poprzez ochronę istniejących oraz formowanie nowych zadrzewień śródpolnych i przydrożnych; 6) zachowanie śródpolnych torfowisk zabagnień podmokłości oraz oczek wodnych; 7) zachowanie zbiorowisk wydmowych śródpolnych muraw napiaskowych wrzosowisk i psiar; 8) melioracje odwadniające w tym regulowanie odpływu wody z sieci rowów dopuszczalne tylko w ramach racjonalnej gospodarki rolnej jednak z bezwzględnym zachowaniem w stanie nienaruszonym terenów podmokłych w tym torfowisk i obszarów wodnobłotnych oraz obszarów źródliskowych cieków; 9) eliminowanie nielegalnego eksploatowania surowców mineralnych oraz rekultywacja terenów powyrobiskowych; w szczególnych przypadkach gdy w wyrobisku ukształtowały się właściwe biocenozy wzbogacające lokalną różnorodność biologiczną przeprowadzenie rekultywacji nie jest wskazane zalecane jest podjęcie działań ochronnych w celu ich zachowania; 10) utrzymywanie i w razie konieczności odtwarzanie lokalnych i regionalnych korytarzy ekologicznych; 11) prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej m.in. poprzez dostosowanie liczebności populacji zwierząt łownych związanych z ekosystemami otwartymi do warunków środowiskowych; 12) melioracje nawadniające zalecane są w przypadku stwierdzonego niekorzystnego dla racjonalnej gospodarki rolnej obniżenia poziomu wód gruntowych. 3. Ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów wodnych Obszaru: 1) zachowanie i ochrona zbiorników wód powierzchniowych wraz z pasem roślinności okalającej poza rowami melioracyjnymi; 2) wyznaczenie lokalizacji nowych wałów przeciwpowodziowych w oparciu o rzeczywistą konieczność ochrony człowieka i jego mienia przed powodzią; w miarę możliwości wały należy lokalizować jak najdalej od koryta rzeki wykorzystując naturalną rzeźbę terenu; 3) tworzenie stref buforowych wokół zbiorników wodnych w postaci pasów zadrzewień i zakrzewień celem ograniczenia spływu substancji biogennych i zwiększenia różnorodności biologicznej; 4) prowadzenie prac regulacyjnych i utrzymaniowych rzek tylko w zakresie niezbędnym dla rzeczywistej ochrony przeciwpowodziowej; 5) ograniczanie zabudowy na krawędziach wysoczyznowych w celu zachowania ciągłości przyrodniczokrajobrazowej oraz ochrony krawędzi tarasów rzecznych przed ruchami osuwiskowymi; 6) rozpoznanie okresowych dróg migracji zwierząt których rozwój związany jest bezpośrednio ze środowiskiem wodnym (w szczególności płazów) oraz podejmowanie działań w celu ich ochrony; 7) wznoszenie nowych budowli piętrzących na ciekach rowach i kanałach (retencja korytowa) poprzedzane analizą bilansu wodnego zlewni; 8) zapewnienie swobodnej migracji rybom w ciekach poprzez budowę przepławek na istniejących i nowych budowlach piętrzących; 9) utrzymanie i wprowadzanie zakrzewień i szuwarów wokół zbiorników wodnych w szczególności starorzeczy i oczek wodnych jako bariery ograniczającej dostęp do linii brzegowej; utrzymanie lub tworzenie pasów zakrzewień lub zadrzewień wzdłuż cieków jako naturalnej obudowy biologicznej ograniczającej spływ zanieczyszczeń z pól uprawnych; 10) ograniczenie działań powodujących obniżenie zwierciadła wód podziemnych w szczególności budowy urządzeń drenarskich i rowów odwadniających na gruntach ornych łąkach i pastwiskach w dolinach rzecznych oraz na krawędzi tarasów zalewowych i wysoczyzn; 11) opracowanie i wdrożenie programów reintrodukcji restytucji czynnej ochrony rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt roślin i grzybów bezpośrednio związanych z ekosystemami wodnymi; 12) zachowanie i ewentualne odtwarzanie korytarzy ekologicznych opartych o ekosystemy wodne celem zachowania dróg migracji gatunków związanych z wodą; 13) zwiększanie retencji wodnej przy czym zbiorniki małej retencji winny dodatkowo wzbogacać różnorodność biologiczną terenu uwzględniając starorzecza i lokalne obniżenia terenu; w miarę możliwości technicznych i finansowych zalecane jest odtworzenie funkcji obszarów źródliskowych o dużych zdolnościach retencyjnych; w miarę możliwości należy zachowywać lub odtwarzać siedliska hydrogeniczne mające dużą rolę w utrzymaniu lokalnej różnorodności biologicznej; 14) rozpoznanie oraz ewentualna przebudowa struktury ichtiofauny zgodnie z charakterem siedliska we wszystkich zbiornikach wodnych przewidzianych do wykorzystania w myśl właściwych przepisów o rybactwie śródlądowym; gospodarka rybacka na wodach powierzchniowych powinna wspomagać ochronę gatunków krytycznie zagrożonych i zagrożonych oraz promować gatunki o pochodzeniu lokalnym prowadząc do uzyskania struktury gatunkowej i wiekowej ryb właściwej dla danego typu wód., Data ustanowienia: 1998-01-01, Powierzchnia: 30143.4 ha
Pomnik przyrody (skupisko)Opis: grupa 13 dębów (pierwotnie 17 dębów - 4 zniesiono w 1992 r.) obecnie 11 drzew 2 zniszczone, Data ustanowienia: 1991-03-06, Opis granicy: obręb leśny Miłomłyn; N-ctwo Miłomłyn (1991-2012) L-ctwo Przylądek (1991) Bagieńsko (2012) oddz. 144 h (1991) 100 k (2012)
Pomnik przyrodyOpis: stan: w 2008 r. podczas wichury obłamana została korona drzewa obecnie pień o wys. 3 m z odroślami, Data ustanowienia: 1992-05-01, Opis granicy: 150 m od drogi Tarda-Miłomłyn; N-ctwo Miłomłyn (1992-2012) L-ctwo Ziemaki (1992) Tarda (2012) oddz. 160 a (2012)
Wieś Lubień - Transport i komunikacja(drogi publiczne przechodzące przez Wieś Lubień i ich kategorie, przebieg dróg, linie kolejowe, stacje kolejowe, przebieg linii kolejowych)
Posiadamy również rozbudowane statystyki o zarejestrowanych pojazdach, wraz z ich typem, wiekiem oraz wieloma innymi cechami. Niestety dane te nie są dostępne dla jednostek administracyjnych mniejszych od powiatów. Zapraszamy do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie powiatu ostródzkiego.
Przez Wieś Lubień nie przechodzi żadna droga publiczna zaliczana do kategorii wojewódzkiej lub wyższej. Poniżej znajduje się lista takich dróg w promieniu 10 km wraz z ich typem i kompletnym przebiegiem (spisem miejscowości, przez które przechodzi dana trasa).
Przez Wieś Lubień nie przechodzi żadna linia kolejowa wykorzystywana do ruchu pasażerskiego lub towarowego. Poniżej znajduje się lista takich linii w promieniu 10 km wraz z ich typem i kompletnym przebiegiem (spisem stacji kolejowych/przystanków osobowych, przez które przechodzi dana linia).
